Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istic sum, inquit. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Duo Reges: constructio interrete.

Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Sed nunc, quod agimus;
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.

Idem adhuc;: Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Bork: Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.
Bork: Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Stoicos roga.: Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
Etiam beatissimum?: Sed quae tandem ista ratio est?

Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic
affectum, ut optime is affici possit ad naturamque
accommodatissime.

Bork

Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Confecta res esset. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Recte, inquit, intellegis. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Sed tamen nonne reprehenderes, Epicure, luxuriosos ob eam ipsam causam, quod ita viverent, ut persequerentur cuiusque modi voluptates, cum esset praesertim, ut ais tu, summa voluptas nihil dolere?